ژل های میکروسلیس
ژل میکروسیلیس علاوه بر استحکام بخشیدن به سازه های بتنی باعث آب بندی و نفوذناپذیری آن ها در مقابل آب و کاهش اثر مواد شمیایی بر روی بتن نیز می شود و تاثیر مثبت میکروسیلیس در بتن عموماً در دو مکانیزم نمو پیدا می کند. یکی به جهت فعالیت پوزولانی بسیار زیاد میکروسیلیس که کاهش هیدرواکسید کلسیم حاصل از هیدراسیون سیمان پرتلند با آب را باعث شده و با افزایش ژل تولیدی در خمیر سیمان همراه است و دیگری به علت نرمی زیاد میکروسیلیس، خلل و فرج بین ذررات ژل و سیمان پر می گردد. عواملی که سهم میکروسیلیس را در بهبود مقاومت بتن افزایش می دهد کاملاً برجسته نیست. اگرچه تحقیقات نشان می دهند که افزودن میکروسیلیس به بتن باعث افزایش دوام بتن در اثر کاهش نفوذ پذیری (که منجر به کاهش نفوذ یون های مضر می گردند) و کاهش مقدار هیدرواکسید کلسیم (که باعث مقاومت بیشتر در مقابل حمله سولفاتی می گردد) می شود. افزایش دوام بتن خود باعث افزایش قدرت بتن حاوی میکروسیلیس در محافظت از خوردگی فولاد مدفون شده در بتن نیز می گردد.
